डोळे म्हणजे केवळ दिसण्याचे साधन नाहीत तर आपल्या अंतरात्म्याचा आरसा आहेत. जेव्हा आपण इतरांना पाहतो, तेव्हा खरे तर आपला अंतर्मन आपल्या डोळ्यांतून व्यक्त होत असतो. असे म्हणतात की सुंदरता पाहणाऱ्याच्या डोळ्यांत असते, पण खरे तर ती डोळ्यांच्या मागच्या मनात असते. म्हणूनच, ज्याच्या डोळ्यांत स्वतःबद्दल प्रेम असते, त्याच्या व्यक्तिमत्वात एक वेगळीच चमक दिसते. अशा व्यक्तींना जीवनाकडे, स्वतःकडे आणि इतरांवरही सकारात्मक दृष्टीकोन असतो.
स्वतःवरील प्रेम आणि आत्मविश्वास
स्वतःवरील प्रेम म्हणजे स्वतःला पूर्णपणे स्वीकारणे, स्वतःच्या गुणदोषांसहित स्वतःला समजून घेणे. त्यासाठी आत्मसंशोधनाची गरज असते. आपण कोण आहोत, आपल्यात काय काय आहे, हे जाणून घेणे ही पहिली पायरी असते. प्रत्येक माणसात काहीतरी विशेष असते, फक्त त्याला ओळखायला शिकले पाहिजे. स्वतःवर प्रेम केल्याने आत्मविश्वास वाढतो, ज्यामुळे प्रत्येक गोष्ट साध्य करता येते.
दुःख आणि त्रुटी स्वीकारण्याची कला
आपल्या जीवनात येणाऱ्या प्रत्येक गोष्टीला प्रेमाने स्वीकारण्याची गरज असते, मग त्या गोष्टी कितीही त्रासदायक असो किंवा अडचणींच्या असो. अनेकदा आपण स्वतःच्या त्रुटी आणि अपयशांनी स्वतःला दोष देतो, पण हे खूप चुकीचे आहे. स्वतःवरील प्रेम म्हणजे आपली दुःखे आणि त्रुटीही स्वीकारणे. जसे फूल कितीही सुंदर असले तरी त्यात काटे असतात, तसेच आपल्यातही काही त्रुटी असणे हे स्वाभाविक आहे. त्या त्रुटींना ओळखून, त्यातून शिकून पुढे जाणे हीच खरी सकारात्मकता आहे.
आत्म-प्रेमाच्या डोळ्यांची चमक
ज्यांच्या डोळ्यांत स्वतःवरील प्रेम असते, ते इतरांना देखील आदराने पाहतात. कारण अशा व्यक्तींच्या मनात द्वेष, मत्सर, असूया यांचा लवलेशही नसतो. त्यांच्या डोळ्यांतून आत्मसंतोष, समाधान आणि एक विशेष प्रकारची आनंदाची भावना व्यक्त होते. त्यांचं जीवन आपल्यासाठी प्रेरणादायी असतं. स्वतःवर प्रेम असणारी व्यक्ती इतरांवर सुद्धा प्रेम करते. त्यांच्या डोळ्यांतून एक प्रकारचा ओलावा दिसतो, जो त्यांच्या अंतर्मनाच्या प्रेमळ भावनांचा साक्षीदार असतो.
स्वतःच्या पाठीशी उभे राहणे
स्वतःवर प्रेम करणारी माणसे स्वतःच्या निर्णयांवर ठाम राहतात. त्यांना बाहेरून येणाऱ्या मतांवर अवलंबून राहायचे नसते, कारण त्यांना स्वतःची किंमत माहिती असते. जीवनात कोणत्याही कठीण प्रसंगी ही माणसे स्वतःच्या पाठीशी उभी राहतात, कारण त्यांना स्वतःवर विश्वास असतो. अशा व्यक्तींना आयुष्यात काहीही मिळाले नाही तरी त्यांना त्यांचे आत्मसंतोष हरवत नाही.
सकारात्मकता आणि समाधानाचे प्रतिबिंब
असे डोळे जे स्वतःवर प्रेम करतात, ते प्रत्येक परिस्थितीत सकारात्मकता शोधू शकतात. दुःख किंवा संकटांमध्येही हे डोळे समाधानाचे प्रतिबिंब असतात. त्यांना प्रत्येक गोष्टीत एक आशेचा किरण दिसतो. जेव्हा आपण जीवनातील लहानसहान आनंद शोधू लागतो, तेव्हा आयुष्य अधिक सुंदर होतं. आपले डोळे आपल्यातली ही सकारात्मकता इतरांपर्यंत पोचवतात, ज्यामुळे दुसऱ्या व्यक्तीलाही आनंद आणि सकारात्मकता मिळते.
प्रेमाची अनुभूती
स्वतःवर प्रेम करणाऱ्या डोळ्यांना जीवनातल्या प्रत्येक गोष्टीत एक प्रेमाची अनुभूती मिळते. अशा डोळ्यांतून पाहणाऱ्या माणसांना निसर्गात, माणसांच्या वागण्यात, प्रत्येक ठिकाणी प्रेम आणि सौंदर्य दिसते. त्यांच्यासाठी हे प्रेम म्हणजे केवळ भावनिक नाही, तर संपूर्ण जीवनावर असलेले प्रेम आहे. अशा डोळ्यांतून प्रत्येक गोष्ट सुंदर दिसते, कारण त्या व्यक्तींनी आपल्यावर प्रेम केलं आहे.
आनंदाचा स्रोत
स्वतःवर प्रेम करणाऱ्या डोळ्यांतून आनंद ओसंडून वाहतो. ते जीवनाकडे हलकेपणाने पाहतात. अशा व्यक्ती कोणत्याही गोष्टीला गृहित धरत नाहीत, प्रत्येक क्षणाला संपूर्णतेने जगतात. त्यांना बाहेरून काही मिळालं तरी चालेल, न मिळालं तरी चालेल. त्यांचा आनंद त्यांच्या आतून येतो. ते स्वतःचा आनंद शोधत नाहीत, तर तो त्यांच्या अंतरातून झरत राहतो.
स्वतःवर प्रेम करण्याचे महत्त्व
खूप लोकं इतरांच्या प्रेमात, अपेक्षांमध्ये स्वतःला विसरून जातात. पण स्वतःवर प्रेम केल्याशिवाय खरे प्रेम कसे करता येईल? स्वतःवर प्रेम केल्यानेच जीवनात खरे समाधान मिळते. या आत्मप्रेमाने आपल्याला खऱ्या अर्थाने स्वतंत्र बनवते. मग आपण इतरांना देखील स्वतंत्रपणे प्रेम देऊ शकतो, ज्यात कोणतीही अपेक्षा नसते.
स्वतःवर प्रेम करणारे डोळे म्हणजे आपले सर्वात सुंदर डोळे. अशा डोळ्यांमधून जगात फक्त सौंदर्यच नाही तर समाधान आणि शांतीचा संदेशही पसरतो. त्यांनी स्वतःला ओळखले आहे, आपल्यातले प्रेम शोधले आहे, आणि त्या प्रेमानेच ते इतरांवर प्रेम करतात. म्हणूनच, आपल्या डोळ्यांना सुंदर बनवायचे असेल तर आपण प्रथम स्वतःवर प्रेम करायला शिकले पाहिजे. कारण ज्यांना स्वतःवर प्रेम दिसते, त्यांना जगातील सर्वात सुंदर दृश्य मिळाले आहे.
धन्यवाद!
गोळ्या घेण्यापेक्षा मानसिक समस्येतून बाहेर पडण्यासाठी ‘आपलं मानसशास्त्र’ ची मदत घ्या.